Kijk, paarden!

Ik word wakker gemaakt door het bulderen van de vuilniswagen, die de bakken op de camping komt leegmaken. Gelukkig scheelt het niet veel met de wekker. Om kwart over 6 is het tot nu toe iedere keer heerlijk rustig. Ik kan dan lekker de tijd nemen om mij klaar te maken. Dit zal wel anders zijn in Grand Teton, Yellowstone en the Rockies, omdat er dan veel tours zijn met zonsopgang. Zelf heb ik er ook 1 gepland in Yellowstone (wildlife spotten) en in de Rockies heb ik een toegangspas met entree tussen 5 en 7 's ochtends.
Via het prachtige natuurgebied Flaming Gorge, rij ik vandaag naar Pinedale en alweer mijn 3e staat namelijk Wyoming. Ik rij een paar mijl verkeerd, maar dat levert mij wel een hele roedel herten op! Het is mooie route door de bossen en af en toe krijg ik tips waar ik even moet stoppen van het thuisfront. Pap kan mij via Google maps volgen en met mijn amerikaanse telefoonkaart heb ik op veel plekken gewoon internetverbinding. Ik vind het wel een veilig idee, als soloreiziger.
Als ik Wyoming in ga, verandert de omgeving van bos en dwars door de bergen, naar uitgestrekte vlaktes met de bergen aan beide kanten in de verte, net als een ansichtkaart.
Op de snelweg, zie ik opeens een bordje met een afslag voor een Wild Horses Scenic Drive. Als paardenmeisje, kan ik het niet laten om hiervoor even een kleine omweg te nemen. Ik heb toch de tijd vandaag. Heeft iedereen dat niet, dat als je onderweg paarden ziet, je altijd zegt 'kijk, paarden'.
En ik ga deze reis ook naar Medora voor de wilde paarden, maar garantie dat ik ze daar zie heb ik natuurlijk nooit.
De eerste paar kilometer, zie ik al wel veel aanwijzingen in de vorm van grote hopen midden op de weg. En dan zie ik dat er voor mij een auto is gestopt, dat zijn altijd goede voortekens. De eerste kudde wilde paarden is gespot! Ze staan verderop rustig te grazen, terwijl ik en de mensen van de eerste auto ze van een afstandje staan te bewonderen.
De volgende groep met paarden steekt de weg over en ook daar blijf ik even kijken. Het is dus een geslaagde keuze te noemen!
De camping lijkt qua opzet heel erg op de luxe camping in Grand Junction. Ook deze ziet er vrij nieuw en ontzettend verzorgd uit. En de douche- en wc ruimte is heerlijk fris. Ik heb mijzelf al wel afgevraagd waarom ik zou gefascineerd ben door de wc-ervaring. Ik ben tot de conclusie gekomen, dat dit voor vertrek wel een angst van mij was aangezien er geen wc aan boord is en ik 3 weken een zwervend bestaan leid. In het verleden, heb ik in de nationale parken regelmatig op zo'n compost-ton gezeten waar de vliegen vandaan kwamen. En het ruikt er ook nooit naar Ambi Pur. Goed voor het milieu, maar niet echt een prettige ervaring.
Er zijn hier ook wat permanentere bewoners en een aantal zijn zich al het voorbereiden op de 4th of July. Bloempotten in 'red, white and blue', windmolentjes en uiteraard een grote vlag op de RV, trots wapperend in de wind.
In de winkels is er ook al van alles te koop voor Independence Day. Ik ben net voor deze feestdag al weer thuis jammer genoeg.
Helaas is 1 van de versieringen ook een windgong, dus als ik lekker in het zonnetje zit, is het een continu getingel, aangezien het nog steeds goed waait. Echt iets voor mij.
Ik besluit dan maar terug naar het centrum te rijden. Na alle yoghurt van de afgelopen dagen, heb ik weer zin in warm eten. De wind is echt te hard om zelf te koken, hoewel ik dat nog zeker nog wil meemaken de komende dagen. Via Google zoek ik een leuke bar uit, met onder andere Grieks op het menu. De pita is heerlijk, maar het zou mij niks verbazen als de ramen morgen beslagen zijn van de knoflook in de tzatziki.
Het weer is nog steeds heel erg afwisselend. Buiten heet, dan wordt het koud dus een vest aan, nog kouder dus even in de auto lezen, te heet dus de deur gaat open, weer buiten zitten.. en dat dan op repeat.
Ik moet helaas ook tot de conclusie komen dat de spraytan niet voor mij is. Mijn huid is een combinatie van craquelé en een Jackson Pollock schilderij. Dus zonnebank? No. Spray tan? No. Natuurlijk bruin? Also no. Ik moet mij er gewoon bij neerleggen dat ik eeuwig wit door het leven zal gaan.