Indianenverhalen

De route van vandaag gaat over de heilige gronden van de Navajo indianen, namelijk Monument Valley en Four Corners. 
Ik was in eerste instantie van plan om bij het Visitors Center te blijven bij Monument Valley, omdat de scenic drive door het park uit 17 mile aan onverharde paden bestaat. Hier mag ik zoals gisteren ook genoemd eigenlijk niet komen met de huurauto. Ik kan de verleiding echter niet weerstaan om de beroemde beelden uit vele Wildwestfilms te aanschouwen. Het is inderdaad zeer slecht onderhouden, maar ik rijd dan ook heel rustig en probeer de meest rustige lijn over de weg te vinden, dus als het even kan zonder de hobbels en bobbels. Wat dat betreft kan je goed merken wanneer iets door de overheid wordt onderhouden, want dan is het allemaal gloednieuw asfalt met om de paar honderd meter een plek om langs de weg van het uitzicht te genieten en een foto te maken. Dit is Native American gebied en ze willen alles zo ongestoord mogelijk laten. En aangezien er flash floods voorkomen door hevige regenval is de klei flink gehavend. Ik zie witte auto's vertrekken en oranje terugkomen. Ik doe er ongeveer 2 uur over om alles te zien. Ook bij deze trekpleisters waren er weer enorm veel Aziatische toeristen, busladingen vol. Ik zie ze overal, meestal in het bezit van een paraplu, een grote witte hoed, witte handschoentjes en vandaag ook met mondkapjes, vanwege het stuifzand. Ik hoorde van de week al iemand zeggen: 'I guess China is empty, because they are all here'. 
Daarna op pad naar Four Corners. Daar aangekomen moet ik in een lange wachtrij staan om een foto te kunnen maken. Het voelt een beetje alsof ik in de rij sta bij een attractie van Disney, want eromheen staan allemaal kraampjes opgesteld met Navajo artikelen, voornamelijk sieraden.
Omdat ik door verschillende staten rij en grote afstanden afleg, moet ik continu een nieuwe radiozender zoeken. Ik kon vandaag kiezen uit 3 opties. Zender 1 speelde Maroon 5 met Animals, bij zender 2 hoorde ik Maroon 5 met Sugar en de laatste optie was Maroon 5 met This Summer's Gonna Hurt. Dan maar de laatste optie. Ook het hele repetoire van Taylor Swift is in trek. En iedere keer als ik van zender moet wisselen, komen 15 dezelfde liedjes voorbij. Ze zijn hier niet zo van de variatie en als je een paar uur in de auto zit en elk uur staat de boel op repeat is dat best frustrerend! Als je trouwens ook het countrygevoel wilt, zoek dan eens Honey I'm Good van Andy Grammer op. Dat nummer staat hier in de top tien.
Het hotel in Cortez is prachtig, hier had ik wel een nachtje extra willen blijven. Maar andere kant: we zijn hier niet voor de zachte bedden en het mooie zwembad maar voor de nieuwe ervaringen en die zijn er in overvloed!