4 seizoenen in 1 dag

Whistler is een echt skioord. In 2010 zijn hier de Olympische Spelen gehouden en er is nog een hoop wat daar aan herinnert. Zo zie je overal het poppetje Inukshuk, het symbool van de Spelen destijds. Nu het zomer is, komen we een hoop mountainbikers en skaters tegen, maar ook nog mensen volledig in ski-klare outfit. Gezien de temperatuur van bijna 30 graden en het groene bos om ons heen, vragen we ons af waar deze mensen dan naar toe gaan.
We hebben vandaag een gondeldagje op het programma staan. Met de 360-pas mogen we zo veel en vaak van alle gondels gebruik maken als we willen. We beginnen met de gondel de Blackcomb berg op. Eenmaal boven aangekomen, zijn er maar kleine streepjes sneeuw. Verder doet het nog steeds erg zomers aan. Dan nemen we de Peak2Peak gondel, naar de volgende berg. Deze gondel staat in het Guiness Book of Records wegens de hoogte en overbrugt een afstand van 4.4 kilometer van de ene naar de andere bergtop. We zijn de enigen die aan het wachten zijn en besluiten het bakje met een glazen bodem te nemen, waarop we nog 10 minuutjes moeten wachten. Deze brengt ons naar de volgende berg, Whistler. Hier ligt al meer sneeuw, maar het is nog steeds niet echt ski-waardig. Via allerlei observatiedekken hebben we een mooi uitzicht over de omgeving. Na een korte koffiestop, pakken we de shuttle naar de stoeltjeslift. De busschauffeur waarschuwt ons dat we nu echt jassen nodig hebben, dus voordat we zo in de lucht hangen pakken we ons eerst in met een trui of jas. Hoe verder we boven komen, hoe frisser het wordt. Eenmaal bovenaan aangekomen, blijken we gevonden te hebben waar de skiërs zich vermaken; hier liggen dikke pakken sneeuw. Zelfs met de wandelschoenen aan, hebben we weinig houvast en glibberen we door de sneeuw om zo uit te kijken over de gletsjer voor ons. Binnen een paar uur tijd, hebben we zo'n beetje al het mogelijke weer gehad. Van puffend in de zon tot voetstappen maken in verse sneeuw. We pakken weer een andere gondel terug naar het dorp. De jassen gaan meteen in de tas terug en we lopen nog even langs de winkels. Als we rond etenstijd bij een goed restaurant zijn aangekomen, proosten we nog even op mijn verjaardag. We hebben allemaal rode wangen van de zon en de wind boven op de bergtop. Het is weer jammer dat we door moeten reizen, maar we hebben wel een prachtig stukje Whistler gezien zo!