Here we go!

Volgens mij heeft een reis nog nooit zo onwerkelijk gevoeld. Of misschien voelde het vorig jaar ook wel zo, maar ben ik het vergeten. Een beetje zoals bij een bevalling.
Vannacht een onrustige nacht gehad.
Ik heb gedroomd dat ik een examen Engels moest maken, wat normaal niet zo'n probleem moet zijn, maar bij het inleveren ervan kwam ik erachter dat ik 2 van de 4 pagina's vergeten was. Daarnaast zat er tijdens het examen nog een klant te wachten in de showroom die bedrijfskleding wilde uitzoeken. Ik had een lijstje meegenomen van de vorige bestelling en toen wees Arno, de directeur, mij erop dat ik er onze inkoopprijzen bij had staan. Daar krijgt een mens het wel heet van!
Dan maar opstaan, douchen en de laatste spulletjes inpakken.
Op Schiphol maken ze zich het er makkelijk van af! Inchecken is online al gedaan, koffer moet je zelf inchecken en zelfs paspoortcontrole gaat via een computer.
Ik probeer om me heen te kijken of ik opvallend veel khaki kan spotten, maar het valt tot nu toe reuze mee. Ik zie zelfs bij de medepassagiers met grijze haren bijna alleen maar kekke sjaaltjes en hippe sneakertjes. Wat een geruststelling!
De vlucht verloopt verspoedig en aangekomen  op de luchthaven krijg ik een warme ontvangst van de reisleidster. Het is een dame met een prachtig zuid afrikaans accent. Tijdens het wachten spreek ik al diverse medereizigers. Ik dacht dat ik al wat van de wereld had gezien, maar om mij heen hoor ik Peru, Vietnam, China, Cuba en ga zo maar door.
Met rode ogen stap ik in de bus. Onderweg lijkt het net Amerika, met vergelijkbare winkelcentra en grote borden met reclame. We rijden tot 2 keer toe verkeerd maar uiteindelijk komen we dan aan bij onze lodge. Het logo is een zebra dus dat belooft al veel goeds! De kamer is helemaal in de juiste sferen met afrikaanse kunst in alle hoeken. Er is nog een welkomstdrankje maar ik haak af. Het is inmiddels namelijk rond twaalven en de wekker gaat om half 7. Lekker slapen nu!