Beren op de weg

Binnen 15 minuten na het douchen, zijn de van en ik weer klaar voor vertrek. Ik hoef maar een korte afstand af te leggen, een uurtje ongeveer, dus ik heb de tijd om wat attracties in de omgeving te bezoeken. Ik wil in Rapid City heel graag naar Bear Country USA. In Canada ben ik naar een soortgelijk park geweest, Parc Omega. Daar reed je met de auto door de leefgebieden van met name de herten en mocht je ze voeren. Bear Country is voornamelijk, zoals de naam doet vermoeden, beren en mag je uiteraard niet voeren maar je zit er bovenop. Op het terrein geef ik mijn voorruit nog even een wasje, voor optimaal zicht en ga aan de route beginnen. Eerst zijn de herten aan de beurt. Ze liggen lekker in het gras en hoog boven de struiken zie je hun imposante geweien uitsteken. Daarna rijd ik door naar de rendieren. Ik krijg gelijk het gevoel dat ik op de Noordpool, bij de kerstman ben beland. De volgende gebieden zijn die van Bighorn sheep en berggeiten, die ik eerdere jaren ook in het wild heb mogen spotten. Bij de poolwolf (net een witte hond) en de amerikaanse wolf, begint het helemaal leuk te worden, want die lopen rustig over de weg en vlak langs de auto's. Ik besluit pap en mam te bellen, want via Whatsapp kunnen ze meekijken naar mijn belevenissen. Dan is het door naar de beren. Vanaf de ingang van hun leefomgeving, is het gelijk al raak. Ze liggen niet alleen lekker in het gras, maar lopen ook rond, zijn aan het zwemmen of aan het eten. Je zit er echt met je neus bovenop. Ze kijken niet op of om van de auto's, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zwarte beren, bruine beren, beren in de rui met een verwilderde vacht, alles komt voorbij. Ik vind het af en toe net alsof het een persoon is in een berenkostuum. Ze lopen zo komisch te waggelen en ze zitten soms ook half rechtop, alsof ze aan tafel aanschuiven. Er zijn tientallen beren te zien, waar je ook kijkt.
Na een rondje met pap en mam gereden te hebben, doe ik zelf nog een extra rondje om te kunnen fotograferen. Op het eind is er ook nog een wandelrondje, waar je onder andere de berenjongen kunt zien. Blijkbaar is overleven in de groep veel moeilijker, dus groeien ze apart op. Het is net een peuterspeelzaal met de jonkies onder elkaar, waar ze rennen en ravotten. Wat een fantastisch park, een echte aanrader!
De volgende stap is Mammoth Site in Hot Springs. Hier zijn maar liefst 61 mammoeten gevonden. In een zeer ver verleden is dit een bron geweest waar de mammoeten gingen eten en drinken, maar door de samenstelling van de ondergrond was het onmogelijk om er weer uit te klimmen. Een ontzettend triest verhaal, maar wel heel bijzonder om het te aanschouwen. Door omstandigheden, is het allemaal bewaard gebleven in originele staat, het zijn dus geen fossielen.
Er wordt nog dagelijks aan gewerkt om alle schatten uit te graven. Het deed mij denken aan Dick Mol, van het programma Schiphol Airport van jaaaaaren geleden. Hij was (of is?) douaneambtenaar, maar had het ook altijd over mammoeten (ik weet niet meer in welke context dit tijdens het programma naar voren kwam, maar dat is mij bijgebleven).
Ik kan nog meedoen aan een loterij, om kans te maken op een antiek wapen, een bizonschedel en een bizonhuid. Uiteindelijk koop ik maar geen kaartje, want ik weet niet of meneer Mol het zou waarderen dat ik dit in de koffer mee terug neem.
De laatste stop is de camping. Ik kan nu ein-de-lijk zwemmen en het weer is er perfect voor! Ik voel mijn voorhoofd knisperen. Ik trek mijn badpak en spring in het water, wat heerlijk na die 2 weken wachten! Nee, dit is niet waar. Dit is hoe ik het in mijn hoofd zag. In werkelijkheid ga ik treedje voor treedje naar beneden, want het water is ijskoud. De heater blijkt kapot te zijn. Gelukkig is het wel aangenaam als de wolken de warmte niet blokkeren, dus ik draai als een zonnebloem mee met de stand van de zon.
In de van wordt het tijd voor een grote opruiming. Heb ik uitgezocht wat ik deze week nog aan ga doen en nog een extra wasje gedraaid. De rest gaat langzaam terug in de koffer. Hoe voelt als een eeuwigheid dat ik hier ben en tegelijkertijd is het heel hard gegaan. Ik wil helemaal niet weg, want er is nog zoveel te zien!