Kaapstad deel 3

Voor de de laatste dag in dit mooie land, hebben we nog een vol programma. We beginnen bij de Tafelberg. We hebben al kaartjes en zijn er op tijd, dus mogen met het eerste bakje omhoog. In het hoogseizoen kan de wachtrij oplopen tot 3 uur, dus ik ben blij dat we daar nu geen last van hebben. De reisleidster laat ons aan de hand van een schaalmodel zien dat we vandaag nog het hele Kaapse Schiereiland afrijden. Eenmaal bovenaan zijn de uitzichten fantastisch. Het is voor het eerst in 8 dagen helder weer en er is relatief weinig wind. We mogen 2 uur rondlopen om alles in ons op te nemen, maar eigenlijk kan je hier wel uren zoet zijn. Vervolgens gaan we door naar Kaap de Goede Hoop. Na de lunch aan het water, moeten we eerst een flink stuk omhoog lopen de berg op. Onderweg huppelt er een baviaan langs ons. Ik durf mijn camera niet te pakken, want er wordt overal gewaarschuwd voor hun brutale gedrag. Ook oogcontact wordt afgeraden. Ik kijk dus vanuit mijn ooghoek hoe het dier de weg naar beneden afloopt achter een groepje mensen aan. Om de schrik te beperken roep ik ze toe 'There is a baboon behind you'. Ze moeten toch een beetje gillen en maken gauw ruimte om hem er langs te laten. Bij de vuurtoren aangekomen hebben we een mooie uitzicht over het water. Na het maken van wat foto's lopen we weer terug naar het toeristisch centrum, waar de bus staat geparkeerd. Een meisje zit een broodje te eten bij een bankje en ineens komt er een baviaan aan, grist het broodje uit haar hand en klimt de struiken in. De bewaking komt er gelijk aan met een katapult en gaat met stenen gooien. Ze moeten namelijk het gedeelte waar mensen lopen, niet associëren met eten want dan worden ze agressief. Met de bus rijden we het laatste stukje naar beneden naar het bord van Kaap de Goede Hoop, het meest zuid westelijke punt van Afrika. We krijgen champagne om te proosten op de geslaagde vakantie en maken een groepsfoto. Na het maken van de foto bezoeken we nog een pinguin kolonie. Wat een grappige beestjes zijn het! Als afsluiting doen we nog een drankje bij het Waterfront en dan is het echt tijd om naar de luchthaven te gaan. We zingen nog 1 keer 'Daar is iets in Afrika'. Hendrien had aan het begin van de reis al uitgelegd dat de tekst steeds meer betekening krijgt en dat is zeker waar. De buschauffeur zingt My Way voor ons en dan is het tijd om afscheid te nemen en me voor te bereiden op een lange vlucht.