Huiswaarts part 1

Omdat de vlucht pas vanavond vertrekt, blijf ik zo lang mogelijk op de kamer. Dat is tot 11 uur. Ik heb mijn rugzak aardig volgestopt en de boel staat zo strak, dat ik de rits van het rugcompartiment niet eens dicht krijg. Er zit een outdoorwinkel vlakbij het hotel en ik heb op internet gevonden dat ze weegschalen voor bagage verkopen. De caissière noemt mij nog even 'dear', dat vind ik toch altijd zo schattig.
Op het parkeerterrein begin ik met het wegen van de rugzak en koffer en het blijkt dat de koffer nu 20 kilo weegt en de rugzak maar liefst 13. Ik ga dus weer wat kleding omwisselen. Ik krijg een hoop vreemde blikken, maar ik wil graag voor aankomst op het vliegveld de boel op orde hebben.
In Toronto is er nogal wat file, wat ik in dit geval helemaal niet erg vind, omdat het alleen maar van mijn wachttijd af gaat. Net als bij het ophalen van de auto, is de normale retourlocatie van Alamo veranderd. Ik moet dus nog een rondje om het vliegveld doen om bij het nieuwe punt te komen, net als de vele huurauto's voor en na mij. Ik lees in het contract dat ik 3.133 kilometers heb gemaakt. Bij het inchecken blijkt dat de weegschaal niet helemaal nauwkeurig is, want hij geeft 24.7 kilo aan, in plaats van de toegestane 23 kilo. Gelukkig hebben ze een beetje haast, want het duurt wat langer in verband met de controle van de vaccinatiepaspoorten, en ik kom er dus mee weg zonder boete of overpakken. Er is verder niet veel open qua restaurants en winkels, dus dan ga ik maar pizza eten bij het restaurant dicht bij de gate. Het duurt nog best even voordat deze komt, dus tegen de tijd dat ik klaar ben mogen we al bijna boarden. Er wordt aangekondigd dat het een volle vlucht is dus helaas geen extra ruimte dit keer. Nog altijd heb ik de hoop dat ik ooit wordt omgeroepen en een gratis upgrade naar business class krijg. En dan het liefst op een lange vlucht.
In het vliegtuig liggen de dekentjes en kussens al klaar voor de komende nachtvlucht. Het schiet mij nu pas te binnen dat ik nog even wat series had willen downloaden, maar dat ben ik helemaal vergeten. Op de heenreis was de keuze in films en series echt dramatisch slecht. Allemaal oude troep als Dumb & Dumber en Miss Congeniality.
Ik zit naast een jong meisje en een oude meneer, die ons een Mentos geeft. Hij heeft wel een goldcard zie ik later, maar ik heb maar niet om zijn nummer gevraagd.