Fraser Island

Op het belachelijke tijdstip van KWART OVER VIER gaat de wekker. Ik heb een tour geboekt naar Fraser Island die hoog wordt beoordeeld door Tripadvisor, dus ik moet even door de vermoeidheid heen bijten. De chauffeur geeft aan dat ik de eerste ben die wordt opgehaald en de laatste die aan het einde van de dag wordt afgezet, dus ik heb in ieder geval waar voor mijn geld. Bij Noosa Lakes stappen we over van een kleine bus naar een enorme bus met 4x4 aandrijving. Er zijn maar ongeveer 15 mensen mee, dus we zijn met een klein clubje. Zodra we weggaan, is er nog een dichte mist. De laatste die opgehaald moet worden heeft alleen een verkeerd tijdstip doorgekregen, waardoor we even staan te wachten bij Rainbow Beach. De chauffeur is not amused. We nemen de ferry naar Fraser Island waar je met je huurauto niet mag komen. Ik vraag mij ook af of ik dit zelf had gekund, wat het is 1 groot racecircuit over het zand waarbij we het drijfhout moeten zien te vermijden en niet teveel naar het water kunnen afdwalen. Bij onze eerste stop hebben we een morning tea. Het is hier heel gebruikelijk om tussen ontbijt en lunch en lunch en diner nog even thee te drinken met wat lekkers. De chauffeur is tevens onze reisgids en hij spot al gauw walvissen. Ze zijn redelijk dichtbij en ze spelen door te slaan met hun vinnen. Helemaal uit het water komen ze niet, maar het is een mooi gezicht. Dan rijden we door naar Lake McKenzie. Het had onlangs nogal geregend en er zijn grote kuilen in de zandweg ontstaat. Iedereen zit dus strak in de gordel, omdat we bij elke bult omhoog, naar links of naar rechts schieten. Deze reis is dus inclusief bindweefselmassage voor mijn zitvlak. Het meer is prachtig, met wit strand en helderblauw water. Het is wel een beetje koud, maar dat zie je op de foto's gelukkig niet.
Om 12 uur hebben we een lunch, met een flinke steak van de 'barbie', lekkere salades en fruit. Voor velen is dit - net zoals bij mij het geval is - de eerste goede maaltijd sinds dagen. Ik trek op met een Duits meisje dat hier een half jaar tot een jaar verblijft. Ze heeft nog goede tips voor het laatste gedeelte van mijn reis, als ik bij Cairns ben. Andersom kan ik haar weer vertellen over onder andere de Lone Pine Sanctuary, Featherdale en Sydney. Na de lunch moeten we actief worden, want we krijgen een rondleiding door het regenwoud. De gids is hier opgegroeid, dus weet veel van de bijzondere flora en fauna. Omdat hij veel uitlegt, krijg ik dan weer even kans om uit te hijgen. Op de terugweg zien we op het strand nog een dingo en dolfijnen in het water. De hele 'big three' van deze omgeving kunnen we dus van ons lijstje af strepen. Bij Rainbow Beach gaan we, anders dan op de heenweg, nu over de stranden in plaats van de gewone weg. Bij het mooiste plekje van het strand, waar het zand allerlei kleuren heeft tussen geel en rood in, stoppen voor de afternoon tea. En wat krijgen we erbij geserveerd; een lamington. En hij is heerlijk! Een cakeje - bijna zo zacht als een marshmellow - omhuld met chocolade en kokosschaafsel. In de bus voel ik mijn rug al een beetje ongemakkelijk tegen de stof aan schuren en als ik mijn wenkbrauwen beweeg voel ik mijn voorhoofd steken. Ben ik nou weer zo raar verbrand? Ik ging voor een zongebruind gezicht..